گریه کردن در بازیگری( حرفه ایی) با متد هوش بازیگری

بهداشت روان و گریه کردن در بازیگری
شاید در ابراز احساسات خود ضعف نشان دهید و یا نتوانید بخندید و یا حتی گریه کنید. همه ما در طول زندگی دچار مشکلات روحی و روانی می شویم که احساسات ما را بلوکه میکند و اجازه ابراز کردن آنها را نمی دهد. لذا پیشنهاد میکنیم که خودتان را با آن گره مورد نظر مواجه کنید و احساسات خود را مخفی نکنید چرا که گره ایجاد شده منجر به سرکوب احساسی و صدمه به لوب های گیجگاهی شما میزند و ابراز احساسات را دچار مشکل میکند.

میمیک و گریه کردن در بازیگری
به تمام اعضایی مانند بینی،چشم ها، لب ها میمیک صورت گفته میشود.
استعداد و گریه کردن در بازیگری
بعضی از افراد اعضای صورتشان به گونه ایی خاص است که در زمان گریه بیشترین احساس را میتواند به مخاطبان ارائه دهند؛ لذا ما این افراد را مستعد برای گریه میدانیم و معتقدیم در این نوع نقش ها بیشترین استعداد را دارند.

غدد و گریه کردن در بازیگری
تحریک غدد چشمی میتواند یک راه راحت برای گریه کردن بازیگر در مقابل دوربین باشد.

روش های تحریک غدد چشمی
روش های تحریک غدد میتواند استفاده از محرک های سوزشی طبیعی مانند پیاز و یا فلفل باشد که شاید حرفه ایی به نظر نیاید ولی کمک حال خیلی از بازیگران حرفه ایی در نقاط بسیار حساس شده؛ لذا این روش مخفیانه را فراموش نکنید.

روش ذهنی و گریه کردن در بازیگری
درجه ی سختی این روش  متوسط است؛ چرا که در روش ذهنی شما کمتر غرق در نقش شده اید و این کار را برای شما سبک تر میکند.
سئوال بسیار مهمی که این وسط وجود دارد این است که ما چرا گریه میکنیم ؟
این سئوال برای شما شخصی است، یعنی باید دلیل گریه کردن خودتان را بدانید چرا امکان دارد یک مسئله اشک شما را در آورد ولی برای دوست شما یک مسئله ی عادی باشد.
روش ذهنی 1 برای گریه کردن در بازیگری
همه ما به خانواده ی خود وابسته ایم و از دست دادن آنها میتواند بد ترن اتفاق زندگیمان باشد و فرصت را میتواند برای ما مهیا کند که گریه کنیم.
متد اکتینگ و گریه کردن در بازیگری
همان گونه که شما  متد اکتینگ را به خوبی می شناسید(برای مطالعه ی بیشتر درخصوص متد اکتینگ کلیک کنید) متد اکتینگ بازیگر را به شدت در نقشش غرق میکند و این مسئله میتواند نتایج خطرناکی را برای ذهنیت و روان بازیگر داشته باشد و شما بازیگر عزیز متد اکتینگ حتما مراقب این خطر بسیار مهم برای زندگی خود باشید چرا که میتواند تاثیرات متد اکتینگ تا آخر عمر با شما بماند.
متد هوش بازیگری و گریه کردن در بازیگری
همان گونه که در مقاله ی متد هوش بازیگری مطالعه کردید.
متد هوش بازیگری تکمیل کننده ی متد اکتینگ است و درجه سختی آن برای یک بازیگر فوق حرفه ایی در نظر گرفته شده است چرا که تمام باگ های متد اکتینگ را تصحیح کرده است.

بخش تخصصی و حرفه ایی برای گریه کردن در بازیگری

---

نوروسایکولوژی و گریه کردن در بازیگری
احساسات ما ریشه در علم روان دارد. علم نوروسایکولوژی علم نورون ها و سلول های عصبی است در واقع سلول های عصبی دلیل گریه کردن های ما هستند؛ لذا با تحریک و یا حتی صدمه ی موقتی میتوانید روان خودتان را برای گریه آماده کنید.
تغذیه و گریه کردن در بازیگری
غذاهایی که میخوریم در کنار اینکه انرژی فعالیت روزانه را در ما بوجود می آورد مسئول احساسات در وجود ما هستند.
برای داشتن یک گریه خوب ما به شما غذا هایی که برای سلامت روان شما مضر هستند را پیشنهاد می دهیم مثلا مصرف نکردن سبزیجات و میوه ها میتواند روان شما را تضعیف کند و شما را برای گریه کردن آماده کند.
روانشناسی و گریه کردن در بازیگری
اختلال های شخصیتی مانند اختلال شخصیت مرزی، خودشیفته ی آسیب پذیر، اسکیزوفرنی اختلال ها و بیماری هایی هستند که به شدت مستعد گریه انداختن بازیگر هستند. روش رسیدن و مبتلا کردن یک بازیگر به این اختلال ها و بیماری ها میتواند یکی از خطرناک ترین روش ها باشد، البته این مسئله تا قبل از حضور ما برای جامعه هنرمندان ترسناک و خطر ناک بود ولی با وجود متد هوش بازیگری دیگر جای نگرانی نیست.
(دلیل اهمیت متد هوش بازیگری را بدانید)
پزشکی و گریه کردن در بازیگری
علم پزشکی علم هورمون ها و غدد است و تغییر عملکرد هورمون ها میتواند بازیگر را به شدت برای نقشش آماده کند و دلیل آن هم این است که رفتار ها و احساسات ما از هورمونها و فعالیت آنها نشات میگیرند.
انواع هورمون ها
انواع هورمون ها مانند اوکسی توسین، ملاتونین، سرتونین، کورتیزول هورمون هایی هستند که هر کدام میتوانند احساسات و رفتار ما را خلق کنند، لذا هورمون ها و تربیت انها برای یک بازیگر فوقالعاده مهم است.
دو محرک تمام احساسات ما در بازیگری
دو محرک تغذیه و الگوهای رفتاری دو راه بسیار مهم برای تحت تاثیر قرار دادن هورمون ها هستند.
(نقش تغذیه در بازیگری و الگوهای رفتاری در بازیگری را بخوانید)
نتیجه گیری از منظر روانشناسی
اختلال های شخصیتی مانند مرزی و خودشیفته ی آسیب پذیر، و بیماری روانی مانند اسکیزوفرنی میتواند یکی از گریه آور ترین اختلال های شخصیتی و بیماری روانی باشد.
بهترین الگوی رفتاری برای گریه کردن را انجام دادن رفتار هایی که روان شما را ضعیف میکند میدانیم این رفتار ها عبارتند از دور شدن از خانواده، نزدیکان و دوستان، عدم رفتار هایی که اختلال شخصیت خودشیفته در آنها وجود دارد.( نقش اختلال شخصیت خودشیفته در هنرهای نمایشی بر اساس یافته های مکبث بخوانید
نتیجه گیری از منظر پزشکی
به نظر میرسد هورمون هایی مانند کورتیزول(هورمون استرس) به دلیل ضعف روانی که در فرد ایجاد میکند میتواند یک هورمون اشک اور باشد.
نتیجه گیری از منظر دو محرک اصلی
دو محرک تغذیه و الگو های رفتاری دو محرک بسیار مهم برای بازیگران هستند چرا که تمام احساس هایی که یک بازیگر در وجودش نیاز دارد را با این دو محرک نسبت به نقش مورد نظر میتواند پر کند.
نتیجه گیری کلی
گریه کردن به دو روش ظاهری و باطنی است. ظاهری آن شامل تحریک غدد چشمی است که با پیاز و یا فلفل انجام میگیرد و پایداری کمتری دارد و موقتی می باشد.
روش های باطنی و عمقی به روش هایی گفته می شود